Pożegnanie związkowca, który nie lękał się zakładać „S” w resorcie obrony narodowej

Rodzina, przyjaciele, w tym związkowcy z NSZZ „Solidarności” oraz przedstawiciele administracji rządowej pożegnali w poniedziałek śp. Leona Stobieckiego. Był on jednym z organizatorów strajku w sierpniu 1980 roku w Stoczni Marynarki Wojennej, działaczem Wolnych Związków Zawodowych. W stanie wojennym był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku.

Leon Stobiecki zmarł 9 maja br. Pogrzeb odbył się w poniedziałek 13 maja 2019 roku. Msza żałobna za spokój jego duszy odprawiona została w kościele p.w. Św. Jadwigi Śląskiej w Nowym Porcie. Związkowiec spoczął na cmentarzu w Nowym Porcie. Dariusz Drelich, wojewoda pomorski, odczytał list pożegnalny prezydenta RP Andrzeja Dudy.

– Żegnamy Leona Stobieckiego, jednego ze szczególnie zasłużonych bohaterów pokojowej walki o Polskę wolną, solidarną i sprawiedliwą. Odszedł człowiek prawy i niezwykle odważny, lojalny wobec tych, z którymi i dla których wystąpił przeciwko komunistycznej dyktaturze – napisał prezydent RP.

Kolegę związkowca żegnali też m.in. Krzysztof Dośla, przewodniczący Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność”, dr Andrzej Drzycimski, historyk ze Stowarzyszenia Strzebielinek, Mirosław Kamieński, przewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Cywilnych MON, delegacja IPN oraz Krzysztof Wyszkowski, jeden z założycieli WZZ Wybrzeża.

– Bezkompromisowy i skromny. Poświęcił wszystko dla ideałów, którymi żył Był uczciwy, rzetelny i rozsądny. Walczył dla dobra wspólnego, co niektórym przydałoby się przypomnieć dzisiaj – mówił Mirosław Kamieński, przewodniczący NSZZ „S” w Stoczni Marynarki Wojennej

– Stobiecki był znienawidzony przez reżim, bo udało mu się przeprowadzić rzecz wydawałoby się nie do zrealizowania. Jako pracownik stoczni remontowej Marynarki Wojennej był pracownikiem resortu MON i stworzył struktury „Solidarności“ w MON. Potem dołączył całą zbrojeniówkę i MSW. Tego władze nie mogły mu darować. Po wypuszczeniu z więzienia nigdy nie został przywrócony do pracy” – pisał o Leonie Stobieckim Jan Pospieszalski w artykule na stronie „Przewodnika Katolickiego”.

Leon Stobiecki urodził się 1 marca 1933 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. W 1940 wywieziony z całą rodziną na roboty przymusowe do Niemiec, w 1945 wrócił do Sulejowa. Od 1946 w Gdańsku.

W latach 1948 – 1952 pomocnik ślusarza w Stoczni Gdańskiej im. Lenina; następnie ślusarz w Zjednoczeniu Urządzeń Dźwigowych, oraz w Kolejach Państwowych; Pracował później w Zakładach Tłuszczowych im. Wróblewskiego w Gdańsku, Zakładach Przemysłu Zapałczanego, w Browarze w Gdańsku i wielu innych. W latach 1966 – 1975 ślusarz w Gdańskiej Stoczni Remontowej, a w roku 1996 trafił do Stoczni im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, oddziale Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni.

W grudniu 1970 współorganizator strajku w Stoczni, członek Komitetu Strajkowego, uczestnik demonstracji robotniczych na ulicach Gdańska. W I 1971 członek delegacji załogi GSR na spotkanie z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem. 1978-1980 działacz WZZ Wybrzeża, należał do tzw. grupy Lecha Wałęsy z gdańskiej dzielnicy Stogi. Konstruktor prostych drukarek, procy, wyrzutni ulotek, drukarz, kolporter m.in. „Robotnika Wybrzeża”. Uczestnik niezależnych obchodów rocznic 3 Maja, 11 Listopada, Grudnia ’70.

W VIII 1980 organizator strajku w Stoczni, przewodniczący KS, delegat do MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Od IX 1980 w „S”; od XI 1980 wiceprzewodniczący KKK „S” Pracowników Cywilnych MON i MSW; od XII 1980 przewodniczący KZ „S” w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni; w XI 1981 delegat na sesję WZD „S” Regionu Gdańskiego.

Od 13 grudnia 1981 do 10 grudnia 1982 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku.

Po odejściu ze Stoczni przeszedł na rentę.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).

Źródło: Encyklopedia Solidarności
Zdjęcie: Wojciech Milewski

[dkpdf-button]
Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej